Белгілі актер, шоумен Әнуар Нұрпейісов Youtube желісіндегі Nursultan Qurman арнасына сұхбат беріп, өміріндегі елеулі жаңалықтармен бөлісті. Кейінгі кездері ол еліміздің экотуризмін дамытуға атсалысып, белсенділігімен көзге түсіп жүр. Жақында «Хан тәңірі» деп аталатын деректі фильм түсіріп, 5500 метр биіктікке шыққан. 

Астанада өрттен көз жұмған бес қыздың ата-анасы алғаш рет сұхбат берді. Олар қайғылы жағдайдан кейін көпшілікті қызықтырған сұрақтарға жауап берді.

Мөлдір Әуелбекова  өзіне орысша сұрақ қойған журналиске қазақша жауап беріп, аузын жапты.

Өзін көкбөрінің ұрпағымыз деп есептеген бабаларымыз қасқыр аңын ерекше кие тұтқанын жақсы білеміз. Түркі қағанаты кезінде байраққа бөрінің суреті бейнеленсе, қасқырдың тырнағын, тісін тұмар ету үрдісі қазақта әлі бар. Өйткені, қасқыр – ержүректіктің, батырлықтың символы, оның иісінен жын-шайтанның өзі аулақ жүреді деген сенім бар.

− Драматургия өзіндік ерекшелігі бар, автордан толысқандықты қажет ететін салмақты жанр ретінде бағаланады. М.Әуезов театрының әдебиет бөліміне келгеніңе де екі-үш жыл болды.Театр тарапынан 40 жасқа дейінгі шығармашылық жастар үшін драматургия, режиссура, шығармашылық топқа бағытталған конкурс жарияланды. Конкурс жұмыстарын сүзгіден өткізіп, сараптадыңдар. Бүгінгі драматургияға қойылатын талап қандай сонда? Кешегідей жазуды көпшілік қажет етпей отыр, сонда бүгін қалай жазу керек?

– Аға, біздің естуімізде ұстазыңыз Асқар Тоқпанов: «Менің шәкірттерімнің ішінде Кеңес Одағының Халық артисі атағы берілмей,  лайықты бағасын ала алмай қалғаны жалғыз Сәбит Оразбаев» деп отырады екен. Шынымен де, алуға үлгере алмадыңыз ба, әлде басқа себебі болды ма?

Биыл Оңтүстік Қазақстан облыстық «Оңтүстiк Қазақстан» газетiнiң алғашқы нөмiрiнiң шыққанына 90 жыл толады. Осы тарихи тағылымды, үлкен өмiр жолының бастауында қазақ халқының бiртуар азаматтары Тұрар Рысқұловтың, Сұлтанбек Қожановтың, Бейсенбай Кенжебаевтың тұрғаны бiз үшiн, шын мәнiнде, зор мақтаныш. Олар «өнер, бiлiм бар жұрттардан» кем қалмау үшiн қазақ баспасөзiнiң негiзiн қалады. Әрине, «ұлт», «ұлтшыл» деген сөздер үрей тудырып, отарлаудың ауыр езгiсi екi иықтан бiрдей басып тұрған кезде қазақ баспасөзiне оңай тимегенi де рас. Оның негiзгi қызметi орыс тiлiндегi материалдарды аударып берумен шектелiп келгенi де шындық. Дегенмен, заман өзгердi, жағдай түзелдi. Алайда, «отарсыздану» дегеннiң не екенiн әлi толық ұға алмай жатқан ұлтымызға ендiгi жерде «жаһандану» атты аждаһа төнiп келедi. Қазақ баспасөзi қазақ ұлтын сол «аждаһаның» қаһарынан қорғап, әлемдiк қауымдастық алдында ұлттың ұпайын түгендеп, өз мәдениетi, ежелгi тарихы, салт-сана, халықтық дәстүрiн танытардай насихаттық құралға айнала ала ма? Бiз осы мәселелер жөнiнде «Оңтүстiк Қазақстан» газетiнiң бiр кезде «отымен кiрiп, күлiмен шыға» қызмет етiп, соңында қара шаңырақтың басшысына дейiн көтерiлген азаматтың бiрi, бүгiнде арайлы Астанада қызмет етiп жатқан Абай БАЛАЖАНМЕН сұхбаттасқан едiк.