Биыл Оңтүстік Қазақстан облыстық «Оңтүстiк Қазақстан» газетiнiң алғашқы нөмiрiнiң шыққанына 90 жыл толады. Осы тарихи тағылымды, үлкен өмiр жолының бастауында қазақ халқының бiртуар азаматтары Тұрар Рысқұловтың, Сұлтанбек Қожановтың, Бейсенбай Кенжебаевтың тұрғаны бiз үшiн, шын мәнiнде, зор мақтаныш. Олар «өнер, бiлiм бар жұрттардан» кем қалмау үшiн қазақ баспасөзiнiң негiзiн қалады. Әрине, «ұлт», «ұлтшыл» деген сөздер үрей тудырып, отарлаудың ауыр езгiсi екi иықтан бiрдей басып тұрған кезде қазақ баспасөзiне оңай тимегенi де рас. Оның негiзгi қызметi орыс тiлiндегi материалдарды аударып берумен шектелiп келгенi де шындық. Дегенмен, заман өзгердi, жағдай түзелдi. Алайда, «отарсыздану» дегеннiң не екенiн әлi толық ұға алмай жатқан ұлтымызға ендiгi жерде «жаһандану» атты аждаһа төнiп келедi. Қазақ баспасөзi қазақ ұлтын сол «аждаһаның» қаһарынан қорғап, әлемдiк қауымдастық алдында ұлттың ұпайын түгендеп, өз мәдениетi, ежелгi тарихы, салт-сана, халықтық дәстүрiн танытардай насихаттық құралға айнала ала ма? Бiз осы мәселелер жөнiнде «Оңтүстiк Қазақстан» газетiнiң бiр кезде «отымен кiрiп, күлiмен шыға» қызмет етiп, соңында қара шаңырақтың басшысына дейiн көтерiлген азаматтың бiрi, бүгiнде арайлы Астанада қызмет етiп жатқан Абай БАЛАЖАНМЕН сұхбаттасқан едiк.