Жүзден астам қария Маңғыстау облысының қарттар үйін паналап жүр

Шараны-Тәжік-Ауған шекарасындағы әске­ри қимылдар мен әскери қақтығыстарға қатысушы ардагерлер одағының және «Қайсар» әскери-патриоттық клубтары» қоғамдық бірлестігі ұйымдастырды. Кеште көңілі жарым қариялардың халін әскери әншілер патриоттық рухтағы әндермен көтеріп, көтеріңкі көңіл-күй сыйлады. Соғыс жылдарындағы әндер шырқалғанда қариялар көздеріне еріксіз жас алды.

«Бүгінгі шараны әлеуметтік тап­сырыс аясында өткізіп отырмыз. Басты мақсат – әскери-патриоттық тәр­биені жетілдіру, ардагерлік қозға­лысты насихаттау, қарттарға қамқор­лық көрсету. «Қариясы бар елдің қа­зы­насы бар» демекші, мұндағы қарттар да біздің қоғам үшін өте қажет екенін, біз әрдайым қолымыздан кел­генше олар­ға көмектескіміз келе­тінін білдір­гіміз келеді. Қарияларымызға мереке­лік көңіл-күй сыйлап, әннен шашу ша­шып, дастарқан жайып, құрмет көр­сетуді жөн санадық», – дейді Тәжік-Ауған шекарасындағы әскери қимылдар мен әскери қақтығыстарға қатысушы ардагерлер Одағының және «Қайсар» әскери-патриоттық клубта­ры» қоғамдық бірлестігінің төрағасы Мұрат Мұхамеджанов. 

Қазіргі таңда қарттар үйін жаны жарым, жүрегі жаралы 112 қария пана­лайды. Олардың арасында І және ІІ топтағы – 47 мүгедек бар. Әрқай­сысының денсаулығы үнемі дәрігер­лердің бақылауында. Қарттар массаж кабинетінде ем-дом қабылдап, тера­певт, кардиолог, уролог, хирург дәрі­герлерден үнемі кеңес алып отырады. 

— Біздегі 112 адамның 28-і – қазақ­тар. 2011 жылы интернат үйінде 127 қарт болса, бүгінде олардың саны-112. Бір қуанарлығы, өткен жылдармен салыс­тырғанда адам саны азайып келеді. Сондай-ақ интернатта екі Ұлы Отан соғысының ардагері бар. Мұнда отба­сын құруға ұсыныс білдірген жан­дар да кездеседі. Қазіргі таңда екі жұп өмір сүреді. Жыл санап біздің тұрмы­сы­мыз да түзеліп келеді. Өткен жылы ғима­ратымызға толықтай күрделі жөн­деу жүргізілді», — дейді облыстық қарт­тар мен мүгедектерге арналған ин­тер­нат үйінің директоры Күләш Қалиева. 

Ұлы Отан соғысының ардагері Гаврил Герасимовтың қарттар үйін мекендегеніне 18 жылдан асыпты. 90-ды алқымдаған ақсақал үш перзенттің әкесі. Үлкен ұлы Владивостокта, бір қызы Ақтауда, енді бірі Кавказда тұра­ды. Жақында ақсақалдың мерей­тойы­на орай балалары арнайы келіп құт­тық­тап, сыйлықтарын табыстап ке­тіп­ті. Варшава мен Берлин қалала­рын азат етуге атсалысқан ақсақал бүгінде ІІ-топтағы мүгедек.

— Мені өзімді жалғыз сезінбеймін, тағдырдың басқа салғанын көрерміз. Мұндағы әрбір жан – менің тағдыр­ластарым, бірге туған бауырларымнан артық десем де болады. Өзім жайында айтар болсам, мен 18 жасымда әскер қа­тарына шақырылдым. Жаяу әскер учи­ли­щесін тәмамдаған соң, 226-ат­қыш­тар полкі құрамында Ново­рос­сийск түбіндегі соғыс қимыл­да­рына, Белорусь майданында болдым. Соғыстан кейін де қиын уақытты бас­тап кештік. Шүкір, қазір елімізде бей­біт заман орнады. Осы қуанышты күніміз мәңгілік болғай. Тәуел­сізді­гімізді, бейбіт өмірімізді бағалай бі­лейік», — дейді Гаврил Герасимов.

Қарттар үйі қарияларға қанша қамқорлық көрсеткенімен, бәрібір өз үйлеріндей болмасы анық. Мұндағы жасы егде тартып, қартайғанда қарау­сыз, балаларының бағуынсыз қалған, жалғыздық жандарын жылатып, сағы­ныш сарсаңға салған аялы алақан иеле­рінің аяулы тағдыры кім-кімді де толғандырмай қоймасы анық.