1970 жылдан бастап ҚХР-да адам өсімін шектеу туралы саясат қолға алынып,  ұлты қытай отбасында бала санын біреуден, қытай еместерге екеуден асырмауды заңдастырды. Содан қызды тумақ түгілі, жатырда жатқанда-ақ түсіріп тастайтындар саны елде күрт артты. Қытайда бүгін үйлену жасындағы жігіттердің үлес салмағы 90 миллионға жетсе керек... Осы 90 миллион қытай еркегі қу тізесін құшақтап жүре бере ме? Жоқ, әрине. Іргесінде Қазақстан дейтін ел жатыр емеспыз бе. Шықырлаган ақшасын көрсе болғаны, есігін кағып үлгермей, етегінің астына сүңгітіп жіберуге әзір...

Уақыттан жүйрік ештеңе жоқ, тарих тұрғысынан таразылайтын болсақ,еліміздің қазіргі дамуының әрбір жылы кей сәтте онжылдықтардың жүгін арқалап отырғаны әмбеге аян. Қазақстан Республикасы егемендігін алған кезден бастап өзінің әлеуметтік-экономикалық, саяси-құқықтық даму жолында елеулі табыстарға қол жеткізіп, әлемдік қоғамдастықтың жалпы жұртқа танымал, мойындалған мүшесіне айналды. Дүниежүзі «қазақстандық даму жолы» жөнінде, байыпты прагматизмге негізделіп, мемлекетіміздің ұзақмерзімді ұлттық мүдделері нақты ескерілген ерекше тұжырымдама туралы айта бастады.